پاسخ های رسول اکرم ( ص ) آنچنان محکم و کوبنده بود که آنها هیچ جوابی جز سکوت نداشتند . با این حال ، گفتند ما قانع نشدیم و قرار بر مباهله گذاشتند تا هر طرف ، فرزندان و زنان و کسانی را مانند جان خویش هستند ، به صحرا ببرد و یکدیگر را نفرین کنند و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهند .
( مباهله در اصطلاح قرآن و روایات و غیر آنها، به معنای ملاعنه (لعن و نفرین کردن دو طرف به یکدیگر) است؛ این گونه که هرگاه دو گروه یا دو نفر درباره ی مساله ای مهم، مانند مسائل مهم مذهبی با هم گفتگو کرده و به نتیجه ای نرسند، در یک جا جمع می شوند و به عنوان «آخرین حربه»، به درگاه خداوند تضرع می کنند و از او می خواهند تا درغگو را رسوا و مجازات کند . )
روز موعود فرا رسید و رسول گرامی اسلام تنها با چهار نفر از عزیزان خویش به مباهله رفتند . آن حضرت ، امام حسن (ع) و امام حسین (ع) را که در آن زمان در سنین خردسالی بودند و دخترشان ، پاره تنشان ، حضرت فاطمه زهرا (س) و حضرت علی (ع) را برای مباهله با خود به صحرا بردند .
بزرگ مسیحیان که این صحنه را دید ، از مباهله دست کشید و به همه اعلان کرد آن حضرت و دین اسلام بر حق است ؛ چرا که او با نزدیکانش آمده و لشکری را برای مباهله نیاورده است .
آیه 61 سوره ی آل عمران دراین باره نازل شده است :
« فَمَنْ حَآجَّکَ فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَاءنَا وَأَبْنَاءکُمْ وَنِسَاءنَا وَنِسَاءکُمْ وَأَنفُسَنَا وأَنفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَةُ اللّهِ عَلَى الْکَاذِبِینَ »
هرگاه بعد از علم و دانشى که به تو رسیده،(باز) کسانى با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، بهآنها بگو: «بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خویش رادعوت نماییم، شما هم زنان خود را؛ ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود؛آنگاه مباهله کنیم؛ و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.»
طبق این آیه حضرت علی (ع) جان پیامبر اکرم (ص) است .